Son Dakika
Her insanın hayatına dokunan önemli insanlar vardır.
Hep ona bir şey sormak istersin, hep ondan bir şey öğrenmek istersin.
Şu konuda bilgim yok, nasıl yapalım dersin ?
Fikir alırsın…
Çünkü o insanlar senin şu an geçtiğin yaşlardan çok önce geçmişlerdir…
Olaylara ve yaşama senden daha iyi bakabilir ve farklı açılardan sana fikirler verebilirler.
Muhabbetleri, sohbetleri o kadar tatlıdır ki kaybetmekten korkarsın.
Ulaşamadığında da, beni sevmiyor mu acaba, neden benimle ilgilenmiyor diye kendi kendine kuruntu yapıp kızarsın.
Paylaşamazsın…
İşte Emin Altıner Bey Amcam benim için bu insanlardan birisidir.
Kente değer katan, benim ona “Antalya’nın Vefa Limanı ” dediğim şahsına münhasır bir amcamdır…
Amca dediğime de bakılmasın…
Rahmetli babacığımın kundak arkadaşı olduğu için ve Amca demek baba yarısı anlamına da geldiği için benim Emin Amcamdır o…
Yoksa bürokratik bir ortamda, ya da özel bir toplantı da ben de Emin Bey demeyi, insanlara ne zaman, hangi şekilde hitap edileceğini bir çok insandan daha iyi bilenlerdenim.
Emin Amcam, Abi denebilecek kadar da yakışıklıdır…
Bazen otururuz, saatlerce sohbet ederiz…
Memleket için öyle güzel fikirleri vardır ki…
Saatlerce susar ve onu dinlerim…
“Bir keresinde Onur baksana şu Yat Limanına neyi eksik buranın Portofino’dan ?
Denizin ortasına bir sahne kuruluyor, ve bir dünya starı burada konser veriyor…
Tüm Dünya Antalya’yı izliyor demişti…”
Emin Amcam bu kentin çok değerli aktörlerinden birisidir…
Verdiği fikirler önemlidir.
Antalya’ya değer katmış insanların heykellerini bile diktirmiştir.
Düzenlediğimiz geceler…
Yaptığımız düetler….
Hazırladığı belgesel niteliğinde kısa ve öz filmler…
Daha neler neler…
Şimdi gelelim bu yazıyı neden kaleme aldığıma…
Neden mi yazdım bu yazıyı ?
Babamın bir resmi çıkıverdi karşıma…
Emin Amca, Babam, Firuzan Abi oturmuşlar bir yerde…
Duygulandım sanırım ve özledim de…
Sonuçta ben de bir insanım, özlüyorum….
Yazmayı da seviyorum.
Herşey geçiyor yazı kalıyor.
Geçen Emin Amcamla buluştuğumuzda da, bakışların aynı babana benzemeye başladı Onurum dedi bana…
İçime bir ok saplandı…
O da çok özlemiş babamı…
Uzun lafın kısası…
Emin Altıner Bey Amcam bu kentin, kültür, sanat, edebiyat, festival ve her alanda fikri alınması gereken birisidir.
Yaşarken kıymetini bilelim.
Not: Emin Amcamın oğlu Yalınımı da çok seviyorum.
“Bana Onur abicim derken gözlerinin içi parlıyor kardeşimin”
Onun da ben bir ömür abisiyim, o da benim erkek kardeşim.
Çok sevgilerimle.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK DİĞER KÖŞE YAZILARI
17 Nisan 2025 Köşe Yazıları
17 Mart 2025 Köşe Yazıları, Tüm Manşetler
06 Mart 2025 Köşe Yazıları, Tüm Manşetler
02 Şubat 2025 Köşe Yazıları, Tüm Manşetler